خشتی

فرش دستبافت ایرانی در سراسر جهان به زیبایی و کیفیت شهرت دارد، در این میان فرشی که در استان فارس در جنوب غربی ایران بافته می‌شود، جزء نفیس‌ترین فرش‌های ایرانی قرار می‌گیرد. پشم مورد نیاز برای بافت فرش‌های فارس توسط مردان محلی در فصل پاییز یا بهار چیده می‌شود. مردان فارس دار قالی را، چهارچوبی افقی که روی زمین نصب می‌شود، برپا می‌کنند و زنان پشم را نخ‌ریسی و به خامه تبدیل می‌کنند. رنگ‌های اصلی فرش فارس قرمز، آبی، قهوه‌ای و سفید است که از رنگزاهای طبیعی مانند روناس، نیل، برگ کاهو، پوست گردو، ساقه گیلاس و پوست انار به دست می‌آید. بانوان فارس مسئولیت طراحی، انتخاب رنگ و بافت را به عهده دارند و صحنه‌هایی از زندگی روزمره عشایر را بر روی تار و پود قالی جاودانه می‌کنند. قالیبافان هنرمند فارس فرش را بدون نقشه می‌بافند و بنابراین حتی دو فرش یک بافنده نیز طرح یکسانی ندارد. خامه رنگی به تارهای پشمی گره زده می‌شود تا نقش فرش بافته شود. لبه‌های فرش پس از اتمام بافت آن دوخته می‌شود، پشم اضافی سوزانده می‌شود تا طرح زیبای فرش به وضوح دیده شود و پرداخت و پاکسازی نهایی انجام می‌شود. تمام این مهارت‌ها سینه به سینه از نسلی به نسل دیگر منتقل می‌شود. مادران روش استفاده از ابزار و مواد قالیبافی و مهارت‌های خود را به دختران‌شان آموزش می‌دهند و پدران نیز پشم‌چینی و برپا کردن دار را به پسران خود می‌آموزند.